BƏRKİMİŞ прил. 1. почв. , агрохим. слитой. Bərkimiş torpaqlar слитые почвы, bərkimiş qaratorpaq слитой чернозём 2. закалённый. Bərkimiş şüşə физ. закалённое стекло; перен. döyüşlərdə bərkimiş закалённый в боях 3. затверделый (ставший твердым, плотным)