CƏNCƏLLİ

sif. Davalı, dava-dalaşlı, qalmaqallı; çox qarışıq, çox dolaşıq, çox mübahisəli, başağrısına səbəb olan.
Müqim bəy Cavanşir rütbəyə nə qədər susasa da, indiki zamanda bu rütbə ona daha çox cəncəlli görünürdü. S.Rəhimov.

// məc. Çox mürəkkəb, narahatlıq doğuran.

Синонимы

  • CƏNCƏLLİ çirkin — pis — murdar
  • CƏNCƏLLİ mürəkkəb — dolaşıq — qarışıq
CƏNCƏLÇİ
CƏNG₂

Значение слова в других словарях