CİKKİLDƏMƏK
гл. 1. цӀив-цӀив авун, чӀив-чӀив авун, цӀивцӀивун, чӀивчӀивун (гъвечӀи нуькӀвери); 2. пер. рах. чка алачиз масабурун ихтилатдик акахьун, тӀиш кутун.
глаг. 1. чирикать, издавать чириканье; чиликать, щебетать (о пении некоторых птиц: воробья и др.) 2. перен
Полностью »f. 1. Cik-cik səs çıxarmaq (körpə quşlar haqqında). Cikkildəyir quşlar yuvalarında; Köçərilər durmuş ovalarında
Полностью »