f. əsli ə. 1) əziyyət, əzab, incitmə; 2) vəfasızlıq.
f. əsli ə. 1) əziyyət, əzab, incitmə; 2) vəfasızlıq.
is. [ər.] Əzab, əziyyət, üzüntü, incitmə. Xəzanə meyl elədi, almadı vəfa nəzərə; Yetişdi bülbülə çox-çox qəmü cəfası gülün
Полностью »сущ. мука, мучения, страдания (физическая или нравственная боль). Ağır cəfa тяжёлые страдания, yaradıcılıq cəfası муки творчества, муки слова (о тяжел
Полностью »i. suffering; torment, torture; pangs pl.; ~ çəkmək to bear*, to stand*; Cəfasını mən çəkdim, səfasını yad gördü at
Полностью »[ər.] сущ. жафа, азаб, азият; cəfa çəkmək жафа чӀугун, азият чӀугун; cəfa vermək жафа гун, руьгьдин азаб гун, азият гун, зулум авун; cəfasını çəkmək с
Полностью »is. souffrance f, douleur f, supplice m, tourment m, torture f, peine f ; ~ çəkmək souffrir vi, endurer vi
Полностью »