DƏCCAL

\[ər.\] сущ. дин. дажжал (гуя къияматдин къаз мукьва, эхирзаман жедайла зурба са ламрал акьахна дуьньядал къведай, инсанар диндивай яргъаз ийидай са махлукь; 12 лагьай имам Мегьдидилай вилик пайда хьана вич гьам я лугьудай тапархъан; тапан Мегьди); // пер. тапрукь, гьарамзада, фасикь.
DƏC
DƏCƏL
OBASTAN VİKİ
Dəccal
Dəccal — İslam dininə görə Qiyamət gününə, Mehdinin zühuruna yaxın çox nəhəng uzunqulağa minib zühur edərək insanları dindən uzaqlaşdıracaq əfsanəvi şəxs. Xristian dinində İsa peyğəmbərin düşməni.1.Məhəmməd peyğəmbər demişdir:O kök, qırmızı üz olacaqdır 2.İmam Əli buyurur:o ağ eşşəyin üzərində gələcək.Və hamını özünə çəkəcək və elə bir fəryad edəcək ki şərdə və qərbdə olan cinlər bu fəryada gələcəklər.O insanları dindən uzaqlaşdıracaq və özünü Tanrı kimi tanıdacaq.

Digər lüğətlərdə

арома́ты консенсуа́льный конформи́зм ля́пать наха́льство па́нночка разосла́ть сие́ смы́ливание фельдша́нец внуши́тельный затира́нить зелёная волна паху́чий произрасти́ собрать во́лю в кулак стереозвуча́ние Боспор abjuration marplot offense pot-au-feu нарваться слабость чересседельник