DƏBƏRƏGÖZ

sif. Gözü qabağa çıxıq olan. Dəbərəgöz adam.
– Bığı xınalı, dəbərəgöz bir qəssab kötüyün üstündə ət doğrayırdı. Mir Cəlal.

DƏBƏRDİLMƏK
DƏBƏRİLMƏ

Значение слова в других словарях