DƏLMƏ
1. f.is. кил. dəlmək; 2. сущ. цла авунвай гъвечӀи дакӀ, тӀакӀ, мац, къунт, кьечӀ ва мс.; 3. сущ. жугъунда, чапарда, паруда, цла ва мс. тӀеквен; 4. прил. тӀвек акъуднавай; тӀвек акъудна раснавай.
1. “Dəlmək”dən f.is. Dəlmə aləti. 2. is. Divarda açılmış kiçik taxça. İçəridə kahanın divarlarında böyüklü-kiçikli beş dəlmə gözə çarpırdı
Полностью »I сущ. от глаг. dəlmək, долбление II прил. 1. долбёжный. Dəlmə valı долбёжный вал, dəlmə dəzgahı долбёжный станок 2
Полностью »I (Ağdam, Ağcabədi, Xocavənd, İmişli, Kürdəmir) quzu saxlanılan yer. – Quzuları dəlmiyə saldım (Ağcabədi); – Körpə quzuya yer altdan dəlmə düzəlderix’
Полностью »