DƏRDMƏND

is.sif. [ fars. ] klas.
1. Dərdi, kədəri olan, ürəyi dərdli.
Saqi, mədəd et ki, dərdməndəm; Qəm silsiləsinə paybəndəm. Füzuli.
Gözlə məni, zarü dərdməndəm; Zənciri-xumarə paybəndəm. Məsihi.

2. Başqasının qeydinə qalan, başqasının dərdinə qalan.
// məc. zar. Hal əhli.
Görünür ki, qazı lotudu və yaxşı adamdı, … görünür ki, dərdmənddi. C.Məmmədquluzadə.

Синонимы

  • DƏRDMƏND dərdmənd bax dərdli

Этимология

  • DƏRDMƏND “Dərdi çox olan” (dərdli) deməkdir. Fars mənşəlidir. –mənd komponenti arzumənd kimi sözlərdə də var, bizdəki –lı şəkilçisinin qarşılığıdır
DƏRDLİLİK
DƏRDNAK

Значение слова в других словарях