DƏSTƏLİ
гл. ттум квай, гъиле кьадай чка авай.
sif. Dəstəsi olan, əl tutmaq üçün yeri olan. Gümüş dəstəli bıçaq (çəngəl). – Gülnaz qaçıb evdən taxta dəstəli, pas atmış uzun bıçağı gətirdi
Полностью »прил. имеющий ручку, рукоятку, с ручкой, с рукояткой. Dəstəli nizə гарпун с рукояткой, dəstəli qarmaq (çəngəl) багор
Полностью »