DEYİNMƏK

f. Narazılığını bildirərək danışmaq, söylənmək, şikayətlənmək.
[Tanya:] İndi yenə də İvanov gələr, başlar deyinməyə ki, laboratoriyada oxuyurlar. C.Cabbarlı.
…Həpirin hirsi soyumadı.
O öz-özünə deyinirdi… Mir Cəlal.

Синонимы

  • DEYİNMƏK deyinmək bax donquldanmaq
  • DEYİNMƏK söyləmək — şikayətlənmək

Антонимы

  • DEYİNMƏK DEYİNMƏK – SUSMAQ Həpirin hirsi soyumadı. O öz-özünə deyinirdi (Mir Cəlal); Tüfəngini tuşlayıb atdı, atdı, dalbadal; Susdu kol dibi dərhal (B
DEYİNMƏ
DEYİNTİ

Значение слова в других словарях