DEYİNMƏK

f. Narazılığını bildirərək danışmaq, söylənmək, şikayətlənmək.
[Tanya:] İndi yenə də İvanov gələr, başlar deyinməyə ki, laboratoriyada oxuyurlar. C.Cabbarlı.
…Həpirin hirsi soyumadı.
O öz-özünə deyinirdi… Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DEYİNMƏK deyinmək bax donquldanmaq
  • DEYİNMƏK söyləmək — şikayətlənmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DEYİNMƏK DEYİNMƏK – SUSMAQ Həpirin hirsi soyumadı. O öz-özünə deyinirdi (Mir Cəlal); Tüfəngini tuşlayıb atdı, atdı, dalbadal; Susdu kol dibi dərhal (B
DEYİNMƏ
DEYİNTİ

Digər lüğətlərdə

активиза́ция ассамбле́йный безотвя́зный белесова́тый благове́рно во́все глоттологи́ческий дожа́ривать нефтегазодобы́тчик поразбуди́ть поэтиза́ция ревни́вица трасса́т ко́ла несанкциони́рованный орденоно́сный отпу́гивать перекрепля́ться disembarrass interpersonal unwove артистическая вотировать значит карта