1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik-dilik süfrə.
2. Tikə-tikə, parça-parça.
□ Dilik-dilik etmək – parça-parça etmək, tikə-tikə etmək.
Dilik-dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq.
O, kağızı cırıb atdı, dilik-dilik olan xırdaca kağız parçaları kəpənək kimi havada uçub yerə tökülənə qədər Tərlan kirpiklərini qırpmadı.
Dilik-dilik olasan (olsun)! – qarğış ifadəsi.
[Fatma xanım:] A qız, sən öyrətmədin gədəni ki, mənə xoruzbeçə desin, a səni görüm dilikdilik olasan!