DİLLİLİK
сущ. мецел пайгарвал, кӀуфал туькӀвей касдин хесет, гзаф рахун; // dillilik eləmək гзаф рахун, мез яргъи авун.
is. Dilli adamın xassəsi, çox danışma, danışqanlıq. □ Dillilik eləmək – çox danışmaq, diliuzunluq etmək
Tam oxu »сущ. 1. речистость, красноречивость 2. языкастость 3. язвительность кого-л. 4. говорливость (разговорчивость, словоохотливость)
Tam oxu »DİLLİLİK – QARADİNMƏZLİK Uşaq adəti xilafına olaraq, bu axşam bir az dillilik edirdi (Ə.Əbülhəsən); Onun qaradinməzliyi gediş-gəlişə maneçilik törətdi
Tam oxu »