DİLMANCLIQ

is. köhn. Dilmancın (1-ci mənada) işi, vəzifəsi; tərcüməçilik.
Qulluğumun adı dilmanclıq idi. C.Məmmədquluzadə.
Bu cür dilmanclığın özünün də kənd arasında heç az hörməti olmurdu. S.Rəhimov.

DİLMANC
DİLNƏVAZ

Значение слова в других словарях