axşam vaxtı qılınan namaz; axşam namazı.
ruhlara, magiyaya, möcüzələrə inanan xalqlarda: cadugər, sehrbaz, ovsunçu, falçı.
ibtidai-icma quruluşunda bəzi xalqlarda yaranmış erkən din.
1. ibtidai etiqadların və siniflərəqədərki cəmiyyətin dağılması dövrü ayininin xüsusi forması; ruhlara, magiyaya sitayiş (ibtidai din formalarından bi
1. təriqət başçısı və hər hansı bir təriqətə mənsub olub orada ibadətlə məşğul olan, dərvişlərə başçılıq edən şəxs, dini məsələlərdə başçı; 2
1. şeyxə mənsub olan; 2. dini təriqət və bu təriqətə mənsub olan adam.
Kəbənin həyətinin başçısı.
müsəlmanların dini işlərinə baxan baş ruhani; şiələrin baş ruhanisi; ruhani idarəsinin başçısı.
dini təsəvvürə görə şəri təmsil edən mövhum varlıq, iblis.
şeytanlıq, hiylə.
iblisə, şeytana sitayiş, satanizm.
əsasən orta əsrlərdə məhərrəmlikdə göstərilən dini məzmunlu dramatik (faciəli) tamaşa, mərasim.
şəbih hazırlayan, şəbih mərasimini idarə edən adam.
1. günahkarın, müqəssirin bağışlanması üçün vasitəçilik, iltimas; 2. rəhm, mərhəmət, şəfqət.
mərhəmət göstərən, rəhm edən.
müsəlmanların ilk şərti olan kəlmələri demə: «Allahdan başqa Allah yoxdur və Məhəmməd onun elçisidir»
din, məslək, yüksək amal, əqidə, azadlıq yolunda öldürülən, həlak olan, canını fəda edən adam.
din, məslək, yüksək amal, əqidə, azadlıq yolunda canını fəda etmək, həlak olmaq, ölmək.
islam dini ehkamına görə, namazda səhv edilən rəkətlər və s. üçün qoyulan qayda-qanun.
Quran surələrindən birinin adı («günəş» deməkdir).
Quran ayələrindən: günəş və işıq.
minarənin azan verilən yeri.
islam şəriətinə uyğun olaraq, şəriətə görə, şəriətcə; şəriət qanunu üzrə, şəriət ilə.
şəriət qanununa müvafiq, şəriətə uyğun.
1. İslam dini və hüquqi normalarının məcmusu, müsəlman qanunları; islam qanunları toplusu; 2. doğru yol
şəriətlə məşğul olan; mütəşərre.
qazıxana, ruhani idarəsi.
parlaq şəriət.
şəriət qanunlarını şərh və tətbiq etmək hüququna malik olan yüksək rütbəli din xadimi.
cəmdə şeytanlar.
1. imam Əli və onun övladlarına tərəfdar olanlar; 2. islam dinində ayrıca bir cərəyan, məzhəb, təriqət,
şiə məzhəbinə mənsubiyyət.
Allahın şəriki olduğuna inanma; çoxallahlılıq, bütpərəstlik.
Quran surələrindən birinin adı («şairlər» deməkdir).
bax şükür
bax həmdülillah.
bax şükrlüllah
razılıq bildirmə, minnətdarlıq; yaxşılığa görə təşəkkür.
Məhəmməd peyğəmbərin ən yaxın əshabələrinin xələflərinə verilən ad.
qiyamətə kimi.
Peyğəmbər əleyhissəlama səhabələrindən sonra gələn nəsil.
1. itaət: 2. ibadət, pərəstiş.
itaət edilən yer, ibadətgah.
1. Quranda büt, sənəm; kahin; 2. yoldan çıxaran, yoldan azdıran şeytan.
Quran surələrindən birinin adı (bu, həm də Məhəmməd peyğəmbərə verilən adlardan biridir), (bu surəyə Surət-əl-Kəlim («danışan») də deyilir)
1. nikahın pozulması; 2. Quran surələrindən birinin adı (“boşanma”, “boşama” deməkdir).
boşanmaq.
boşamaq.
talaqı olan; kəbinli.