donqalamaq
гл. кӀул экъисун, юкь агъуз какурун, юкь кьвечӀил авун, юкь алгъурун.
f. Belini donqa hala salmaq, bükmək. Səsə-küyə gəlib çıxan Qızqayıt qarı belini donqalayıb başını yırğalayırdı