DOYMAMIŞ
прич. 1. тух тахьанвай, тух тушир, руфунал гел аламай; 2. хим. вичин къене бес кьадар затӀар цӀурур (гьял) тавунвай ва я вичин кӀватӀалдик лазим кьадар затӀар квачир.
f.sif. 1. Doyunca yeməmiş, yeməyə olan ehtiyacı tam surətdə olmamış; alaqarın. 2. kim. Öz içərisində kifayət maddəni əritməmiş, həll etməmiş, çəkməmiş
Полностью »в знач. прил. 1. не наевшийся 2. тех., хим., физ. ненасыщенный (не пропитанный до предела чем-л., не содержащий в себе предельного количества какого-л
Полностью »