DÖVLƏTMƏND

sif. [ ər. dövlət və fars. …mənd] köhn. Dövlətli, varlı, dövlət sahibi.
Keçən həftə müsəlman qəzetlərində yazılmışdı ki, İrəvan şəhərində bir möhtərəm və dövlətmənd şəxs vəfat edib. C.Məmmədquluzadə.
Dedi xatun ki: – Söylə ey fərzənd; Noldu kim, olduq indi dövlətmənd? M.Ə.Sabir.
Senat isə ibarət idi alinəsəb, dövlətmənd … əşxasın icmaindən. F.Köçərli.

Синонимы

  • DÖVLƏTMƏND dövlətmənd bax varlı
DÖVLƏTLİLİK
DÖVLƏTPƏRƏST

Значение слова в других словарях