DILĞIR

Tükü tökülmüş, qotur. Dilimizdə, adətən, boş, avara; vecsiz mənalarında işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

İndi Koroğlu o qədər ölü oldu ki, sənin kimi dılğıra bac verdi? (“Məhbub xanımın Çənlibelə gəlməyi”)

DIĞLAMAQ
DIŞQAR

Значение слова в других словарях