DIRMALAMAQ
гл. 1. чухун; эгъуьнун, кьечӀягъун, чалун (кикеривди, къармахривди, тапацривди); 2. пер. азаб гун, азият гун, пис эсер авун.
глаг. 1. рыть, копать лапами, ногами (о животных), руками (о человеке) 2. перен. раздирать, разодрать 3
Полностью »f. 1. Qazımaq, cırmaqlamaq. [Pələng] də məni görmüşdü, pəncəsi ilə acıqlı-acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı
Полностью »