i. bax dəfçalan
is. 1. Dəf çalan adam; dəfçalan. Dəfçi döşünü irəli verib başını dik tutaraq, dəfin qabırğasına döşəyirdi
сущ. 1. см. dəfçalan 2. мастер, изготовляющий бубны
dəfçi
сущ. 1. тафт ядай кас, тафт (кьавал) ядайди; кьавалчи; 2. тафт(ар) расдай устӀар.