DƏHNƏ
yüyən. – Atın dəhnəsin almeydilər, dəhnəli-zaddi qaçeydi (Cəlilabad); – Dəhnəni keçir atın ağzına (Zəngilan); – Dəhnə o gejə atın ağzında qalmışdı (Təbriz)
is. [fars.] 1. Ana xətdən ayrılan arxın, şırımın və s.-nin başlanğıcı. Bu dəhnə sel dəhnəsidir, Lil hökmran, qaya əsir… M
Полностью »is. [fars.] Yüyənin və ya cilovun atın ağzına salınan dəmir hissəsi; cövzə. At dəhnəni çeynəyə-çeynəyə irəli atıldı
Полностью »i. 1. (yüyənin atın ağzına qoyulan dəmir hissəsi) bit; 2. (dəyirmanda) millpond; 3. (arxın başlanğıcı) weir
Полностью »[fars.] сущ. 1. хвалакай ва мс. ччара хьанвай хилен кьил; 2. банд, дегьне (регъверин хвала яд кӀватӀ жедай чка)
Полностью »[fars.] сущ. кьенердин ракьар, дегьне (кьенердин балкӀандин сиве твадай ракьун пай).
Полностью »Farscadır, dəhan (ağız) sözü ilə qohumdur. Çaydan arxın ayrıldığı yerə deyilir. “Gəm” mənası da var (“ağızlıq” deməkdir)
Полностью »DƏHNƏ I is. Bənd. Dəyirmanı yatırtdıqda, suyu dəhnədən arxa buraxdılar (S.S.Axundov). DƏHNƏ II is. Cilovun atın ağzına keçirilən hissəsi
Полностью »