DƏLİCİ
сущ., прил. тӀвек (тӀеквен) акъуддай (алат).
is. Dələn (deşən) alət, deşici alət. Dəlmə işləri elektrik dəliciləri vasitəsilə aparılır. // Sif. mənasında
Полностью »I прил. 1. мед. прободной, прободающий. Dəlici liflər прободающие волокна 2. тех. вертельный. Dəlici dəzgah вертельный станок 3
Полностью »