dəstəmazlı
прил. соблюдающий ритуал омовения
sif. din. Dəstəmaz almış, dəstəmaz ayini icra etmiş. [Münəvvər xanım] həmişə dəstəmazlı, ağzıdualı, pak niyyətlə getsə də, nəticə vermirdi