EPİTAFİYA

сущ. эпитафия:
1. надгробная, надмогильная надпись
2. литературное произведение, написанное по поводу чьей-л. смерти
EPİSTOLYAR
EPİTELİ
OBASTAN VİKİ
Epitafiya
Epitafiya (yun. ἐπιτάφιος «qəbirüstü», lat. Epitaphium) — adətən, mənzum şəkildə olan qəbirüstü yazı. == Mənşəyi == Yunan-latın mənşəli söz olub, epi - haqqında, taphos - qəbir deməkdir. Antik dövrdə döyüş meydanında qəhrəmanlıqla həlak olan Afinalılar üçün dualar oxunurdu. Dualar əsasən anım mərasimlərində də oxunurdu. Sonralar bu dualar qısa şəkildə qəbir daşlarına yazılmağa başlandı. == Məzmunu == Qədim dövrlərdə ölülərə aid ayinlə və öləndən sonrakı şöhrət və xatirə qayğısı ilə bağlı olmuşdur. Ölən şəxsin qəbir daşına həkk olunmaq üçün yazılan kiçik şeirlərdir. Məzmunca məhrumun qəbirstandan keçənlərə müraciətini-vəsiyyətini ifadə edir.

Значение слова в других словарях

-ол- выкрыва́ться тя́тенькин узбе́ки холо́пка ава́нсом горизонта́льный дорабо́тка известкова́ние надколе́нный перелино́вывание пионе́рный рыда́ющий buffer solution chagan dug-out flowerpot infective lever de rideau nankins overpowering self-display straight arrow подгадить подкормка