EŞSİZ
[türk.] прил. 1. тек амай, ялгъуз амай; юлдаш (дуст, са касни) авачир; 2. тай-барабар авачир, тай авачир.
sif. [türk.] 1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz. 2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan
Полностью »прил. устар. 1. не имеющий партнёра, напарника 2. бесподобный, не имеющий себе подобного, равного
Полностью »1) tayı olmayan, çüt olmayan, tək, tənha; 2) misilsiz, tayı bərabəri olmayan, qeyri-adi; eşsiz bir başarı – qeyri-adi müvəffəqiyyət qeyri -adi, misils
Полностью »