1. Səhərin çox erkən, günəş çıxmazdan əvvəlki çağı, dan vaxtı.
Fəcrin saf havası dolur içəri; Kəndi seyr eləyir… Oyanır həyat.
Fəcrin qızıl rənglərilə boyananda mavi göylər; Dünyanın hər tərəfindən anaların səsi gəlir.
2. Dan vaxtı göydə görünən qızartı və aydınlıq.
O baxışlarda fəcrdən parlaq; Bir ziya var buluddan daha saf.
