fırlamaq
гл. 1. кил. fırlatmaq; 2. чкадилай юза хьун (къугъун), экъис хьун (мес. вилер).
hərləmək — dolamaq
глаг. 1. крутить, вращать, вертеть что-л. 2. кружить что-л
1. bax fırlatmaq. Tahir sükanı qaba və kəskin hərəkətlərlə o yan-bu yana fırlayır, maşının … hərəkətinə mane olurdu