GEYMƏ
1. f.is. алукӀун; кил. geymək; 2. винелай алукӀдай ппекинин кӀаникай алукӀдай куьруь ппек.
1. сущ. от глаг. geymək; одевание 2. жилет, жилетка (род одежды без рукавов и воротника)
Tam oxu »(Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Göyçay, Qazax, Ordubad) yarımpalto. – Nədir mağazinnən geymə aldı (Qazax); – Mə:m təzə geyməm var (Borçalı)
Tam oxu »1. “Geymək”dən f.is. 2. Üst paltarın altından geyilən qısa arxalıq. Usta Zeynal yarımmahuddan tikilmiş köhnə geyməsini çıxarıb bükdü və qoydu bir səmt
Tam oxu »