girhagir
сущ. 1. гьахьун; 2. girhagirdə нареч. гьахьдамаз, гьахьдай чӀавуз (вахтунда).
is. 1. Girmə, daxil olma. 2. Girhagirdə şəklində zərf – girəndə, girən zaman. Kəndə girhagirdə qüvvətli bir zəlzələ olur