GİZİLDƏMƏK
гл. 1. рапар акӀурзавайди хьиз тӀа хьун, тӀалар ягъун, тӀал къачун, зуз къачун (мекьивиляй, юргъунвиляй ва мс.); 2. пер. зуз акьахун, зурзун, кичӀ акатун, къалабулух акатун.
f. 1. Yorğunluqdan, ağrıdan, soyuqdan sancmaq, göynəmək. O əyilib şırranda əllərini yudu, barmaqları donub gizildəyincə qalxıb o tərəf-bu tərəfə boyla
Полностью »глаг. 1. безл. ломать, ломить (вызывать болезненное ощущение ломоты), поламывать. Sümüklərim gizildəyir ломит кости; dişlənmiş barmaq gizildəyirdi уку
Полностью »