GÖZCÜK
сущ. 1. гъвечӀи вил, вил (мес. кьифрен); 2. тӀвек, тӀеквен, вил (рикӀина); 3. кӀурукӀ, тӀур (набататдин); 4. вил, гъвечӀи легъв, чухур (мес. картуфда).
сущ. глазок: 1. уменьш. маленький глаз. Qarışqanın gözcükləri глазки муравья 2. небольшое (обычно круглое) отверстие в двери, стене для наблюдения, на
Полностью »is. 1. Kiçik göz. Qarışqanın gözcükləri. 2. İçəriyə və ya bayıra baxmaq üçün qapıda qoyulan xırdaca deşik; gözlük
Полностью »