f. 1. to hail (d.), to call (to); 2. to drive* (d.), to turn out (d.); sürünü ~ to drive* a herd
f. 1. to hail (d.), to call (to); 2. to drive* (d.), to turn out (d.); sürünü ~ to drive* a herd
Səsləmək, çağırmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İsabalı istədi haylasın, Dünya xanım qoymadı. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)
Полностью »глаг. 1. kimi звать издалека, окликать, окликнуть кого 2. гнать, погонять (стадо, скот). Sürünü haylamaq погонять стадо, atları haylamaq гнать лошадей
Полностью »f. Səsləmək, çağırmaq. Qapını döydük, açan olmadı. Hayladıq, cavab çıxmadı. C.Cabbarlı. Surxay atını Qulunun çəpəri yanına sürdü və ucadan hayladı: –
Полностью »1. кликать, окрикивать, окликать, звать издалека, аукать; 2. гнать (скот, стадо);
Полностью »