HÖRMƏTSİZ
прил. гьуьрметсуз (1. эдебсуз, тербиясуз, тачӀакь, харчи, векъи (мес. рафтар, гаф); 2. хатурсуз, гьуьрмет амачир, гьуьрметдай (ихтибардай) аватнавай, гьисаба амачир).
sif. 1. Nəzakətsiz, ədəbsiz, qaba, tərbiyəsiz, saymaz. Hörmətsiz münasibət. – [Qadın:] Mən ona hörmətsiz bir söz deməkdən özümü saxlamaq üçün dönüb ot
Полностью »прил. 1. неуважительный, непочтительный: 1) относящийся к другим без почтения. Hörmətsiz adam неуважительный человек 2) свидетельствующий об отсутстви
Полностью »HÖRMƏTSİZ Görəydi o boyda xəfiyyə başçısı, Höccətullah xanın sağ əli Nüsrətullah bəy necə də hörmətsiz, şərəfsiz, bir növ, xəlvəti quyulandı, basdırır
Полностью »