HÖRMƏTSİZ Görəydi o boyda xəfiyyə başçısı, Höccətullah xanın sağ əli Nüsrətullah bəy necə də hörmətsiz, şərəfsiz, bir növ, xəlvəti quyulandı, basdırırdı (S.Rəhimov); BİHÖRMƏT [Səadət xanım:] Bağışlayın, əgər mendən bihörmət iş baş vermişsə, üzr istəyirəm... (Mir Cəlal); SAYĞISIZ Zikirsiz mömini şeytan aldadar; Sayğısız İyidi düşman aldadar.. (Aşıq Ələsgər); URVATSIZ Gör nə qədər urvatsızıq ki, Qəni bəyin evinin yanmasında da bizdən şübhələnirdi (Ə.Vəliyev); NÜFUZSUZ.
прил. гьуьрметсуз (1. эдебсуз, тербиясуз, тачӀакь, харчи, векъи (мес. рафтар, гаф); 2. хатурсуз, гьуьрмет амачир, гьуьрметдай (ихтибардай) аватнавай,
Полностью »прил. 1. неуважительный, непочтительный: 1) относящийся к другим без почтения. Hörmətsiz adam неуважительный человек 2) свидетельствующий об отсутстви
Полностью »sif. 1. Nəzakətsiz, ədəbsiz, qaba, tərbiyəsiz, saymaz. Hörmətsiz münasibət. – [Qadın:] Mən ona hörmətsiz bir söz deməkdən özümü saxlamaq üçün dönüb ot
Полностью »