1
сущ. устар.
1. жена, супруга. Xanın hərəmi жена хана
2. наложница
3. см. hərəmxana ; гарем
4. в прошлом: комнаты, отведенные для женщин
2
сущ. диал. ограда вокруг могилы или кладбища
is. [ər.] köhn. 1. Arvad, zövcə. [Çopo:] Qəbir torpaqla örtülmədən əvvəl xaqan, onun hərəmi və dayə gəldi
Полностью »[ər.] сущ. куьгьн. 1. паб; 2. гьеремханадин папарикай гьар сад; 3. кил. hərəmxana; // виликра мусурманрин кӀвалера дишегьлийриз махсус тир пай, кӀвале
Полностью »(Hamamlı, Qazax) qəbrin, qəbiristanlığın ətrafına çəkilən hasar. – Hasan dədəsinin qavrının qıra:na hərəm çəx’dirif (Hamamlı); – Bu qəvirsannığın hərə
Полностью »HƏRƏM1 ə. 1) Misirdə qədim zamanlardan qalmış ehramlardan hər biri; 2) həndəsədə: piramida. HƏRƏM2 ə
Полностью »