İKRAH
[ər.] сущ. икрагь, такӀанвал, такӀан хьун, зурзун алахьун, нифрет; такӀанарун; ikrah etmək (eyləmək, olmaq, qılmaq) икрагь авун (хьун), кирих хьун, такӀан хьун, нифрет авун, зегьле фин; ikraha gəlmək кил. ikrah etmək.
is. [ər.] İyrənmə, çimçişmə, diksinmə, nifrət. Bu bədheybət adam xanın gözünə sataşdıqda sanki xanda ona qarşı bir ikrah hissi əmələ gəldi
Полностью »сущ. 1. отвращение, омерзение. İkrah hissi чувство отвращения. Onun gülüşü ikrah hissi doğururdu его смех вызывал отвращение, aşkar ikrah нескрываемое
Полностью »i. aversion, disgust, loathing; ~ yaratmaq to fill with aversion / disgust / loathing
Полностью »