İLMƏK
сущ. 1. хангакӀ, тӀвал (регьятдаказ ахъайиз жедай); 2. кил. ilmə.
сущ. 1. петля (сложенный и завязанный кольцом конец веревки, шнурка и т.п.). İlməyi çəkmək затягивать, затянуть петлю 2
Полностью »is. 1. Asanlıqla açılan düyün. Mustafa bəy örtüyü götürdükdə bir dənə ilmək hörülmüş kəndir görür. Ə
Полностью »