İSHAL
[ər.] сущ. мед. къен фин, кӀвачин рекье гьатун.
is. [ər.] tib. Mədə pozğunluğu, qarnı işləmə, ayaqyoluna düşmə. İnsanlar bəzi bitkilərin ishal törətdiyini, bəzilərinin isə qusduruculuğunu görür və s
Полностью »сущ. понос. Qanlı ishal кровавый понос, дизентерия; ishala düşmək, ishal eləmək (etmək) безл. слабить, послабить, прослабить кого; заболеть поносом
Полностью »is. tib. diarrhée f, flux m de ventre, colique f, dévoiement m ; qanlı ~ dysenterie f
Полностью »