İSLAHATÇILIQ

I
сущ.
1. реформизм политическое течение в рабочем движении, подменяющее классовую борьбу реформами)
2. реформаторство (деятельность реформатора)
II
прил. реформистский, преобразовательский. İslahatçılıq ideyaları реформистские идеи
İSLAHATÇI
İSLAHEDİCİ
OBASTAN VİKİ
İslahatçılıq
İslahatçılıq cəmiyyətdəki zəruri düzəlişlər qəfildən reform yolu ilə deyil, reworklar yolu ilə hamar bir keçid şəklində olması fikridir. İslahatçılıq prinsipi əsas prinsiplərə uyğun yenilikçi bir prinsipdir. Söhbət köhnə institutların bərpasından və yenilərinin yaradılmasından gedir.

Digər lüğətlərdə

вымога́тельствовать иноро́дческий княжени́чный шельмо́вка дрожа́щий машини́стка притво́рный разоблачи́тельно суфлёрский drawing-board genetic map gist hyposulphurous hypotensive inexpensive kincob newground service ceiling Sylvester горничная оптимистический пошарить прицел протестантство ужель