i. insistence, persistence; urgency; ~ etmək to persist (in+ger.), to insist (on / upon+ger.); öz dediyində ~ etmək to have* one’s own way, to stand* one’s ground
i. insistence, persistence; urgency; ~ etmək to persist (in+ger.), to insist (on / upon+ger.); öz dediyində ~ etmək to have* one’s own way, to stand* one’s ground
[ər.] сущ. кӀевивал, кӀевиз акъвазун (лагьай гафунал, фикирдал, тӀалабдал), лагьайдалай элкъуьн тавун; инад; israr etmək лагьай гафунал, фикирдал кӀев
Полностью »İSRAR1 ə. sözünün üstündə möhkəm durma, təkid etmə. İSRAR2 ə. sirr saxlama, gizləmə
Полностью »сущ. настаивание, настояние (настоятельная просьба, требование). İsrarına görə kimin по настоянию кого, israrına baxmayaraq несмотря на настояние; isr
Полностью »[ər.] 1. is. Dediyi sözün, tələb etdiyi şeyin, irəli sürdüyü fikir və ya iddianın üstündə durma, təkid göstərmə, dediyindən dönməmə; inad, təkid
Полностью »