izin
is. [ər.] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam
Полностью »сущ. разрешение (право на совершение чего-л.), позволение. İzin almaq получить разрешение, izin almadan без разрешения, без позволения, без спроса; iz
Полностью »i. permission; permit; ~ vermək to permit, to allow, to give* permission; ~ almaq to get* / to have* permission
Полностью »İZİN [Hacı:] Mən sənin ağandan iznini alaram (Ə.Haqverdiyev); İCAZƏ Fəttah: İcazəni mən alaram (B.Bayramov); MÜSAİDƏ Qapıçı telefonla müdirdən müsaidə
Полностью »is. permission f ; autorisation f ; permis m ; ~ vermək permettre vt ; autoriser vt
Полностью »