İŞTİBAH
[ər.] суш. 1. шак; шак авун; iştibah etmək шак авун, шаклу хьун; iştibaha salmaq шакуна ттун, шаклу авун; 2. iştibahla нареч. шак алаз, шаклу яз.
is. [ər.] 1. Şübhə, şəkk; şübhə etmə, şəkk etmə. Sən o deyilmidin, dedin: dumdur ümidgahımız? Mən demədimmi, var buna dumduru iştibahımız? M
Полностью »сущ. устар. сомнение, опасение. İştibahı olmaq испытывать сомнение, относиться с сомнением; iştibah etmək сомневаться, испытывать сомнение; iştibaha s
Полностью »