KALLAŞMAQ
гл. кьун, ифин, усун (ван).
f. rauquer, avoir une voix enrouée ; səsi kallaşana qədər qışqırmaq égosiller (s’), sangloter autant que la voix devienne rauque
Tam oxu »f. (səs) to become* / to get* hoarse / raucous / husky; səsi kallaşana qədər qışqırmaq (ağlamaq) to shout (cry) oneself hoarse
Tam oxu »KALLAŞMAQ – AÇILMAQ Getdikcə onun səsi kallaşırdı (F.Kərimzadə); Birdən səsi açıldı (“Ulduz”)
Tam oxu »f. Səsi tutulmaq, boğunuq hala düşmək. Kallaşa-kallaşa karlaşır insan; İçinin səsini çölü eşitmir… M
Tam oxu »