keyimək
keyimək
f. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmək, qurumaq, çəng olmaq, keyləşmək. Hatəm xanın qolu keyiyib dondu, onun gözü pər-pər çaldı
Полностью »глаг. 1. неметь, онеметь, деревенеть, одеревенеть (потерять чувствительность, гибкость, стать нечувствительным – о частях тела)
Полностью »f. to become* / to grow* / to get* numb (with); Onun əlləri soyuqdan keyiyib His hands have become / grown numb with cold; (keyidicinin təsirilə) to b
Полностью »гл. 1. гацум хьун (мес. гъил, кӀвач мекьивиляй ва мс. гьерекатдай аватун); 2. пер. гьисс ва кьатӀун амукь тавун; къах хьун, къах хьана амукьун, кьурун
Полностью »f. engourdir (s’), devenir vi (ê) muet, -te onun əlləri soyuqdan keyiyib il a les mains gourdes ; être anesthésié, -e ; engourdir (s’) ; être sans con
Полностью »