KİRLİ – TƏMİZ İdris tərli, kirli corablarını gizləmək üçün çəkməsini ayağına taxdı (Mir Cəlal); Sütuna vurduğu mıxdan tiftikli təmiz məhrəba asmışdı (Ç.Məmmədzadə).
KİRLİ – TƏMİZ İdris tərli, kirli corablarını gizləmək üçün çəkməsini ayağına taxdı (Mir Cəlal); Sütuna vurduğu mıxdan tiftikli təmiz məhrəba asmışdı (Ç.Məmmədzadə).
sif. Kir tutmuş, çirk basmış; çirkli. Kirli yun. Kirli əl. Kirli paltar. – Yaylığı kirli balam; Qəlbi fikirli balam; Cahıl-cuhul içində; Mənim şəkilli
Полностью »прил. разг. грязный, запачканный, нечистый. Kirli əllər грязные руки, kirli dəsmal грязный платок, kirli qablar грязная посуда
Полностью »прил. кьас(ади) кьур, чирк кьур (мес. гъилер); чирк авай, чиркин (мес. йис, ппек).
Полностью »sif. sale ; salissant, -e ; malpropre ; crotté, -e ; boueu//x, -se ; ~ olmaq être sale (malpropre, crotté, -e, boueu//x, -se)
Полностью »