ə. 1) dua edən, duaçı; 2) səbəbkar, bais; 3) iddia, tələb; 4) arzu, dilək
DAİM(A) ə. 1) davam edən, arası kəsilməyən; 2) həmişə, daim
ə. həmişəlik, əbədi
ə. həmişə yaxşılıq edən
ə. həmişə, əbədi, daim
DAİMÜL’ƏZAB ə. həmişə əzab çəkən, həmişə əziyyətdə olan
DAİMÜL’ÖVQAT ə. hər vaxt, həmişə, daim
ə. borc verən; alacaqlı
ə. 1) dövr edən, dönən, dolanan; 2) fəaliyyətdə olan, istifadə edilən; 3) haqqında, barəsində
1) bütün nöqtələri mərkəzindən eyni məsafədə olan qapalı əyri xətt; 2) həmin xəttin içərisində qalan yuvarlaq yer; sahə; 3) binanın bölündüyü hissələr
ə. dönərək; dolaşaraq
ə. dairə şəklində olan, girdə
səbəb, bais
DAL1 ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) m. beli bükülmüş; qocalmış. DAL2 f
ə. delta
ə. dəlalət edən, sübut edən
DAM1 f. 1) tor, tələ; 2) həbsxana; 3) m. hiylə, kələk. DAM2 f. 1) ev heyvanı // heyvan; 2) ov quşu
f. kürəkən
f. bax damən
ə. daimi olsun! həmişəlik olsun!
f. bax damənə
f. ətək öpən
f. ətək öpmə
f. ümidsiz, köməksiz, naçar
f. «ətəyi beldə» 1) bax damənkeş; 2) təşəbbüsçü, təşəbbüskar
f. 1) paltarın aşağı hissəsi, ətəyi; 2) dağın döşü, aşağı hissəsi, ətəyi; 3) qıraq, kənar
f. 1) başqasının ətəyindən tutub yalvaran; yardım istəyən; 2) giriftar, düçar; 3) təqib edən, izləyən
f. «ətək çəkən» m. bir şeyə hazır
f. 1) tələ qurulmış yer, tələ olan yer // tələ; 2) m. bu dünya
f. bax dədü dam
f. bilən
f. çox bilikli, bilici; alim
f. çox bilikli, daha bilikli
f. əsli a. 1) dənə (buğda və s.); 2) toxum, tum; 3) dənə, ədəd; 4) seçmə; 5) gilə (üzüm və s.); 6) m
f. 1) dən yığan, dən dənləyən; 2) xırım-xırda, dağınıq şeylərdən istifadə edən
f. dən səpən, toxum əkən
f. dən yeyən
f. bilici, bilikli
f. daş-qaşla bəzənmiş (silah, qab-qacaq və s.)
f. toxum yetişdirən
f. dənəli, dənələri iri olan; dənəvər
f. əsli a. 1) dirhəmin altıda birinə bərabər köhnə çəki daşı; 2) əmlakın altıda bir hissəsi
f. universitet
f. bilik, elm, məlumat
f. 1) dünyagörüşü geniş olan; bilikli; 2) elm öyrənən; şagird
f. tələbə
f. 1) institut; 2) fakültə
f. 1) alim; 2) bilikli, elmli
f. bilikli, alim