SƏB’XAN ə. və f. Qur’anın yeddi hissəyə bölünmüş hissələrindən birini oxuyan
SƏBİ1 ə. məğlub olmuş düşməndən əsir tutulub qul kimi satılan adam. SƏBİ2 ə. 1) həddi-büluğa çatmamış oğlan uşağı; 2) gənc, cavan; 3) uşaq
ə. gözəl, şirin
ə. əridilib parça halında tökülmüş metal; külçə
ə. 1) yol; 2) küçələrdə ehsan kimi paylanan su; ehsan kimi paylanan hər şey; 3) bax səbilxanə
ə. və f. yol üstündə savab üçün su saxlanan bina
SƏB’İN ə. bax səb’un
ə. 1) tələsməmə, təmkinli olma; 2) asqırma
ə. həddi-büluğa çatmamış qız uşağı
ə. 1) metalı əridib qəlibə tökmə; 2) ədəbiyyatşünaslıqda: üslub, səpki
SƏBQ(ƏT) ə. önə keçmə, ötüb keçmə, ötmə
SƏBLA’ ə. uzunkirpik (göz haqqında)
SƏBT1 ə. qeyd etmə, yazma, yazıb qeyd etmə. SƏBT2 ə. bax yövmüssəbt
f. bardaq, küp, kuzə
ə. sübh içilən şərab
ə. sübhə aid olan, sübh içilən şərabla əlaqədar olan
f. 1) bardaq daşıyan, kuzə aparan; 2) m. daima sərxoş olan
SƏB’UN ə. yetmiş // yetmişinci
ə. çox səbirli, çox dözümlü
f. 1) yüngül; 2) iti, yüngülayaq, cəld; 3) m. yüngül, axmaq (adam haqqında)
f. 1) yükü yüngül olan, çox yükü olmayan; 2) m. yüngül, qeyri-ciddi
f. «cəld duran» iti, cəld, becid
f. yüngülbeyin, yelbeyin
SƏBÜKPA(Y) f. yüngülayaq, cəld
f. «yüngül qanadlı» sürətlə uçan, yeyin gedən və ya uçan; becid
f. yüngül uçan, tez uçan
SƏBÜKRƏ’Y f. və ə. «yüngül rəyli» iradəsi zəif; iradəsiz
f. sürətlə gedən, becid hərəkət edən
f. və ə. «yüngül ruhlu» görünməsi xoş olan
f. və ə. «yüngül gəzən» cəld, qıvraq
f. «yüngül daşlı» 1) az dəyərli, qiyməti az olan; 2) m. yüngül, ağıldan kəm
SƏB’ÜLMƏSANİ ə. «yeddi ayə» Fatihə surəsi
ə. düşmən əhalisini əsir tutma
f. 1) yaşıl; 2) qarabəniz, qaraşın
f. 1) göyərti; 2) kişmiş növü; 3) bax səbzəgah, səbzəgəh
SƏBZƏGAH, SƏBZƏGƏH f. bax səbzəzar
f. yaşıllıq bitən yer
f. və ə. «səbzə» c. t. göyərti, səbzi
f. yaşıllıq kimi, yaşıl bitki kimi
f. yaşıllıq, çəmənlik
f. yaşıl rəngli; yaşıla çalan
SƏBZXƏT(T) f. və ə. «yaşıl xətt» üzünə yenicə tük çıxan, yenicə həddi-büluğa çatan (oğlan haqqında)
f. 1) bax səbzə; 2) göyərtidən olan; göyərtiyə aid olan
f. və ə. 1) göyərtilər; 2) t. göy-göyərti
f. 1) yaşıllaşmış; 2) yaşıl paltar geymiş
f. yaşıl rəngli, yaşıl