f. 1) əsilzadə, zadəgan nəslinə mənsub; 2) mənsəb sahibi
ə. ərəb əlifbasında 5-ci, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında 6-cı hərf; əbcəd hesabında 3 rəqəmini ifadə edir
f. bax cay
f. yerbəyer, yerli-yerində
ə. vəqf icarələrini və zəkatı yığan adam
ə. 1) cəbr edən, zor işlədən, zülmkar; 2) sınıqçı
ə. böyük yol; baş küçə
f. 1) sehir, sehirbazlıq, pitik; 2) m. göz
f. bax cadukün
f. cadu edən, pitikçi, tilsimçi, sehrbaz
f. caduya inanan
f. cadugər kimi
ə. quru
f. bax caygir
f. 1) mənsəb, vəzifə; 2) qədr, qədr-qiymət; 3) yer, məkan; 4) m. hörmət
f. və ə. 1) təntənə, dəbdəbə; 2) var-dövlət
ə. və f. cəhalət tərəfdarı, cəhalət istəyən
f. 1) mənsəbpərəst, vəzifəpərəst; 2) cahcalal sevən, təntənə xoşlayan
ə. cəhd edən, çalışan
ə. sözlə cəhd edən, danışıqla çalışan
ə. 1) nadan, bixəbər, xəbərsiz; 2) oxumamış, savadsız; 3) m. gənc, təcrübəsiz
ə. və f. cahilcəsinə, anlamazcasına, qanmazcasına
ə. 1) cahil kimi; 2) islam dinindən əvvəlki cahiliyyə dövrünə aid olan
CAHİLİYYƏ(T) ə. 1) cahillik, cəhalət; 2) ərəblərin islamiyyətdən əvvəlki dövrə verdikləri ad
ə. edən, eləyən, bir işi görən
ə. bax cayiz
ə. bax cayizə
f. bax caykeş
ə. cəlb edən, cəzb edən. Calibi-diqqət diqqəti cəlb edən
ə. oturan, əyləşən; taxta çıxan
f. 1) şüşə; 2) qədəh, piyalə; 3) kasa. Cami-Cəm(şid) Cəmşidin camı (İran şahı Cəmşidin dünyadakı bütün şey və hadisələri göstərən qədəhi); cami-ləb «d
CAME’ ə. 1) toplayan, cəm edən, içinə alan, əhatə edən, havi edən; 2) yekun; 3) böyük məscid; 4) universitet; 5) toplanış yeri
ə. gözəllik toplusu
ə. «kəlamlar toplusu» Quranın adlarından biri
f. paltar
f. 1) çamadan; 2) yatacaq qoymaq üçün böyük məfrəş
f. hamamda paltar saxlayan xidmətçi
f. paltar qoyulan, yığılan yer
f. yataq, yatacaq
f. paltaryuyan
f. qədəh kimi əldən-ələ gəzən
ə. 1) donmuş, donuq; 2) m. inkişaf etməyən, donub qalmış; 3) ərəb qrammatikasında: zamanlara görə dəyişilməyən (əsli fellər haqqında)
f. 1) ruh; 2) yaşayış, həyat; 3) könül, ürək; 5) qüvvət, qüdrət, güc; 5) əsl, mahiyyət; 6) bax canbincan (2-ci mənada); 7) m
f. canım, sevgilim, əzizim (müraciət)
f. 1) canlandıran, can verən; 2) Allah
CANAN(Ə) f. 1) sevgili, dilbər, məşuqə, məhbubə; 2) sufizmdə: Allah
f. bax canəvər
f. 1) tamaşa yerlərində təhlükəli nömrələr göstərən adam; 2) kəndirbaz; 3) mahir at minən, mahir minici; 4) at dəllalı, at alıb-satan; 5) m