ə. səcdə olunan (Allah, büt və s.)
ə. həbsxanaya salınmış; məhbus
ə. 1) mənbə, mənşə, qaynaq; 2) əsas, söykənəcək; 3) qrammatikada: felin formalarından biri
ə. 1) mənbəyə aid; 2) əsaslı, əsası olan; əsasa aid; 3) məsdərə aid
ə. vaxtilə içkidən və s. alınan rüsum
ə. 1) bağlı, qapalı, qapanmış; 2) sədd çəkilmiş; hasarlanmış
ə. əzilmiş, zədələnmiş, döyülmüş
MƏS’ƏDƏT ə. xoşbəxtlik, səadət
MƏS’ƏDƏTBƏXŞ ə. və f. xoşbəxtlik gətirən, səadət bəxş edən
ə. sıraya düzülən // əsgərlərin sıraya düzüldüyü döyüş meydanı
MƏSƏL1 ə. zərbi-məsəl. MƏSƏL2 ə. oxşar, tay
ə. bax məsələn
MƏS’ƏLƏ ə. məsələ
ə. nümunə olaraq, misal kimi
ə. dəridə olan incə dəlik, məsamə
MƏ’SƏRƏT ə. ehtiyac, çətinlik, sıxıntı
ə. «məsərrət» c. şadlıqlar
ə. sevinc, şadlıq
ə. bax məsərrətavər
ə. və f. bax məsərrətbəxş
ə. və f. sevinc bağışlayan, şadlıq gətirən, şadlandıran
ə. və f. sevinc artıran, daha çox şadlandıran
ə. yazılmış, qeyd olunmuş
ə. 1) sürtmə, çəkmə; 2) yağlama, yağ sürtmə; 3) silmə
ə. birlikdə götürülmüş, bərabər olan
ə. birlikdə, bərabərcəsinə
ə. döyülmüş, əzilmiş
MƏSHUR(Ə) ə. sehr edilmiş, caduya tutulmuş
ə. şəklini dəyişdirib çirkin və pis hala salma
ə. ələ salma, lağ etmə; masqara
ə. və f. ələ salan, lağ edən; məsxərəçi
ə. və f. ələ salma, lağ etmə, məsxərəçilik
ə. və f. məsxərə çıxaran, məsxərəçi
ə. 1) silinmiş, sürtülmüş, çəkilmiş; 2) yağlanmış; 3) bax məsiha
ə. İsa peyğəmbərin ləqəbi
ə. İsa peyğəmbər kimi ölüləri dirildən nəfəsi olan
ə. xristianlarda təzə doğulmuş uşaqların alnına ətirli yağlı maddə sürtdüklərindən ərəbcə xristianlara «məsihi» deyilir; 1) xristian; 2) xristianlıq
ə. 1) heyvan şəklinə girmiş (insan haqqında); 2) qəribə şəkildə doğulmuş (insan və ya heyvan haqqında)
ə. qəribə şəkildə doğulmuş insan və ya heyvana aid olan
MƏSİL1 ə. sel gedən yol, yağış sularının axdığı yer. MƏSİL2 ə. bənzər, oxşar
MƏSİR(Ə) ə. 1) yol, məslək; 2) gəzinti yeri; seyrəngah
MƏ’SİYƏT ə. günah, təqsir
ə. 1) sakin olunan yer, yaşayış yeri; 2) bir şeyin çox olduğu yer
ə. 1) miskinlik, biçarəlik; 2) acizlik, bacarıqsızlıq
MƏSKƏNÜL’ƏRVAH ə. ruhların olduğu yer
ə. qəlibə tökülmüş; qəliblənmiş
MƏSKUK(Ə) ə. sikkəli pul, damğası olan pul
ə. «məskuk(ə)» c. sikkəli pullar, damğası olan pullar